Բնականաբար հայ հանրության ազնվարյուն ու գիտակից (այսինքն՝ ո՛չ աղանդավոր, ո՛չ սեռամոլոր և ո՛չ էլ իշխանակցորդ) հատվածը մեծ հույսեր է կապում Եվրասիական ընտանիքում հայտնվելու փաստի հետ։

Ձեր անմնացորդ նվիրումով ջանքերը երկիրն այս վտանգավոր վիճակից փրկելու ուղղությամբ այնքան ակնառու են, այնքան հոգեհարազատ, այնքան են հարազատացրել մեզ, որ թվում է, թե միևնույն գերդաստանում ենք մեծացել, կամ միևնույն վարժապետն է դասավանդել մեզ: Նաև հոգեբանական այդ կտրվածքով մեր պարտքն ենք համարում որոշ ճշմարտություններ փոխանցել Ձեզ, որ ավելի դիպուկ ու անսխալ իրականացնեք Ձեր հայրենանվեր դերակատարումը:

Տնտեսական աճի հաշվարկման համար օգտագործվում է երկրի համախառն ներքին արդյունքը (ՀՆԱ), որը տվյալ երկրի բնակչության որոշակի ժամանակահատվածում ստեղծած ապրանքների և ծառայությունների վերջնական շուկայական արժեքն է: Վերջին տարիներին ՀՀ-ում գրանցվում է տնտեսական աճի կրճատման միտում. նախկին երկնիշ աճը արդեն 2013-ի 1-ին եռամսյակում կազմել էր 7,5 %, իսկ տարեկան կտրվածքով նվազել էր մինչև 3,5 %:

Այն, որ Իլհամ Ալիևի քիթը մեծ է, հայտնի է բոլորին: Բայց մենք, իհարկե, չենք պատրաստվում հայկական սովորության համաձայն քիթներս խոթել Հեյդարի նախագահ որդու ֆիզիկական կազմաբանության մեջ:

Օգոստոսին տանիք էի բարձրանում։ Տեսարանը աննման էր, ձախից սրբազան հսկան էր` Արարատ լեռը, աջից` քառագագաթ Արագածը, որն ամռան տապին զովաշունչ զեփյուռներ է «գործուղում» դեպի քաղաքամայր։ Համայնապատկերի կենտրոնում դղյակաշարն է, ազգային-պետական տնտեսության գերագույն բոսերից մեկի հերթական «պետականաշեն» քմահաճույքը։

Հայտնի բան է, որ յուրաքանչյուր մարմնավաճառ իր կանգնելու լավ, թե վատ փողոցն ունի: Յուրաքանչյուր գող, հեղինակություն իր շահերի տարածքն ունի:

Հարդը դարմանն է, հացահատիկների մանրած ցողունը, որն իր հերթին անասնակեր է։ Այսինքն` հարդն ու ցորյանը ազգակիցներ են, սակայն գաղափարական տեսանկյունից թշնամի են, ինչպես, օրինակ, արմատականներն ու ազատականները, կամ ինչպես մեր օլիգարխիան և մեր պետականությունը։

Ադրբեջանական զբոսաշրջային ուղեցույցներում որպես իրենց նախնի աղվանների թողած հուշարձան, ներկայացվում են նաև Խոր վիրապը, Գառնին, Զվարթնոցը, Արցախի խորհրդանիշ տատիկ-պապիկը, մյուսները: Բայց թե ինչպես են Ադրբեջան այցելած զբոսաշրջիկները ծանոթանալու այս հուշարձաններին, միայն իրենց է հայտնի։

Դուք ինձ հարցնում եք՝ ինչպե՞ս կարելի է այս տոթակեզ ամռանը վարակվել հարբուխով, ես պատասխանում եմ սիրով. կարելի է և, ահավասիկ, վերջերս նման մի բան կատարվեց ՀՀ ԳԱԱ դահլիճում, ուր գիտական արհմիությունը ժողով էր հրավիրել։

Հայոցաշխարհը, ինչպեսՀիմալայիստորոտըևհռովմեականբլուրները, գերազանցապեսկրոնականէ։Աշխարհըխաչաձևողտնտեսականճանապարհներից դուրս` դրանքհանդիսանումենիբրևխորհրդավորկետեր, ուրերկրագունդըմիվայրկյանկանգէառնումևերկարշնչում։Մեզվիճակվածէապրելբարձրավանդակիվրա։Մեր դաշտերըևմերլճերըմագլցումեն դեպիլեռը։Վա՛յմեզ, եթեվարիջնենք. կընկնենքարդիքաղաքակրթությանծխնելույզիտակ, մեքենայիմասկդառնանքկամխանութպան։ Հայաստանումդեռհովիվներկան։Նրանքճանաչումենաստղերըևքաջգիտենբոլորճանապարհները։